Vanuit je hart leven

Vanuit je hart leven.

Het hart, je gevoel. Jij bent op onderzoek uit naar wat dit precies is. Je wilt je hart begrijpen, op de voorgrond zetten en leven vanuit wat het hart jou te vertellen heeft. Maar zo werk je vanuit je hoofd. Draai het om door de kracht van gedachten als tool beschikbaar te stellen voor je hart. Geef weer de waarde aan je gevoel dat het verdient. En laat je hoofd en hart samenwerken. Dat is vanuit je hart leven.

Het is zo treurig te zien hoever we als mens collectief verwijdert zijn van deze schatkist in ons. Ik zie nu hoe ver ik af stond van mijn gevoelservaring. Hoeveel constante afleiding vanuit het hoofd plaats vond. Verhalen, vragen, twijfels, problemen en oplossingen, moetjes en zorgen. Elke dag in en uit.

Wat is voelen?

Wanneer je kennis maakt met je gevoelens op kleine schaal, herken je het bijna niet. Het lijkt erop dat ‘voelen’ niet voor jou bestemd is. “Wat is voelen?” Je zal het altijd herkennen, maar ERkennen is een ander verhaal.

Gevoel is er namelijk altijd. Het is datgene wat áltijd in het NU plaatsvindt. Alles wat zich in het hoofd afspeelt heeft betrekking op het verleden en de toekomst. Hoe meer je dus in je hoofd te vinden bent, hoe minder je dus aanwezig bent bij je gevoel.

Het zijn de meest vanzelfsprekende sensaties.

Het lijkt erop dat we bijna ‘verwend’ zijn met dat het er altijd is en dat we dit als reden gebruiken om er dan maar niet mee bezig te hoeven zijn. “Dat kan altijd nog”. Ons gevoel lijkt ondergeschikt te zijn aan wat ons hoofd te vertellen heeft. Wat er in ons hoofd plaatsvindt lijkt veel interessanter, intelligenter, belangrijker, waardevoller. Hier worden de meest uitdagende problemen opgelost. Levenssituaties krijgen in ons hoofd een verhaal, kleur, geur en waarde. We vinden hier onze rol in het leven. We creëren hier doelen, taken en verantwoordelijkheid.

Waar onze hersenen toe in staat zijn, is ongekend.

Hoe langer en vaker we ons verbinden met het verhaal van woordgedachten, hoe minder waarde ons gevoelsleven lijkt te krijgen. De momenten van puur gevoel worden schaars. Het in het moment zijn en gewoon ervaren. Zonder oordeel, zonder haast, zonder afleiding, zonder toekomst of verleden.

Hoe schaarser, hoe zeldzamer.

Hoe verder jij van je gevoel verwijdert bent, hoeveel langer het duurt voordat de hersenen zullen begrijpen dat er even niets gedacht hoeft te worden. Hoe schaarser, hoe zeldzamer. Ze zijn zo gewend om aan alles wat je ziet en hoort een verhaal te koppelen. En voordat je het weet….is het spontane gevoelsmoment voorbij….en jij hebt er nooit bij aanwezig kunnen zijn.

Je denkt dat je niet meer kán voelen. Je weet niet meer hoe het moet…vanuit je hart leven.

Dat is het niet. Je bent alleen niet meer gewend om er bij aanwezig te zijn. Gevoel is er altijd. Daar waar het nu – door herhaling – een gewoonte is geworden om met je hoofd het leven te beleven, kan je er ook een gewoonte van maken om het leven te voelen.

Meditatie is niet zomaar een succesvolle tool voor heel veel mensen. Het is een manier om te leren tijdelijk de hersenen uit te schakelen. Wat heel veel mensen niet weten, is dat dit niet kan. Wat heel veel mensen ook niet weten, is dat met ‘uitschakelen’ bedoelt wordt dat je jouw aanwezigheid hierbij loslaat. Het ‘actie reactie’ principe. Met meditatie – mindfulness – leer je steeds beter weer gewoon aanwezig te zijn bij het moment. Hoe dit moment zich dan ook aandient.

Na vele jaren aan meditatie-ervaring weet ik inmiddels wat ermee mogelijk is.

Ik weet ook dat de eerste 5-10 minuten nog altijd de belangrijkste zijn. Het begin is namelijk de confrontatie met hoezeer je je verbonden hebt met de verhalen in je hoofd. Met hoe snel jij erin verdwaalt bent. Hoeveel waarde jij hecht aan wat je denkt. Hoezeer jij gelooft in wat het jou vertelt. De eerste minuten is loslaten – herkennen – loslaten – bewust worden – loslaten – oeps daar was ik weer weg – loslaten,… etc.

Hoe vaker je het doet, hoe beter het loslaten gaat.

Waar je het voor doet? Dat is wat je wilt weten. Dat is waarom je start met meditatie en je net zolang doorgaat totdat je weet waarvoor je het allemaal doet. Waarvoor je minutenlang de confrontatie aangaat.

Je doet het omdat je weer wil voelen.

Onder al die gedachten en verhalen zit namelijk jouw vermogen om te ervaren op gevoelsvlak. Je huid dat tintelt, de zachte bries door je haar, de zon die de kamer binnen komt schijnen, het kloppen van je hart, de vogels die fluiten,… maar ook je buik dat rommelt, opgeblazen is of pijn doet. De spanning in je benen en/of schouders. Benauwdheid, hoofdpijn, steken of een stijve rug. Het is niet altijd leuk om te ervaren, maar het is onnodig om dit te blijven ontkennen.

Laat je hoofd en hart samenwerken.

Je hoofd en hart laten samenwerken. Dat is iets wat ik jarenlang heb proberen te begrijpen. Niemand leek mij te kunnen uitleggen wat dit precies is. Klopt ook wel, want je kan het zelf alleen maar ervaren. Toch zal ik aan de hand van wat ik je al verteld heb het proberen.

Het is heel fijn om positieve, gelukzalige gevoelens te ervaren wanneer jij je hoofd op ‘mute’ hebt gezet. Maar zoals ik al aangaf, is dit – zeker in het begin – niet altijd het geval.

De angsten in je hoofd van waaruit je vaak handelt, die voortkomen uit gedachten aan verleden en toekomst, vinden hun uiting in het lichaam. Stress ontstaat in je hoofd en laat zich hoe dan ook ervaren via het lichaam. Dit is een wetenschappelijk onderbouwd gegeven.

De minder fijne lichamelijke sensaties die door jou ervaren worden wanneer je jouw hoofdactiviteit – via bijvoorbeeld meditatie – loslaat, waren er altijd al maar worden nu door jou ‘gehoord en gezien’. Het is de ervaring van het nu. Ze vinden NU plaats. Het is de ervaring van dit moment. Ze lijken sterker te worden, maar dat is een illusie. Dit is de pijn van het loslaten van spanning. Het lichaam voelt zich namelijk inmiddels comfortabeler in de stresshouding dan in een ontspannen houding.

Het hoofd wil comfort en zal altijd terug willen bewegen naar dat wat het gewend is.

Dat is geen samenwerking. Dat is handelen vanuit de overmacht van het hoofd. Het hart mag de leiding nemen en het hoofd als tool inzetten.

Jij hebt de controle over wat je denkt. Als jij nu aan de vakantie wil denken dan gebeurt dat. Dit is een ongekende kracht die we te weinig inzetten. Je hart – dat wat jij werkelijk bent – wil niets liever dan deze kracht inzetten om het leven te creëren waar jij je volledige zelf in kan zijn.

Dus wanneer je jouw automatische verhalenstroom op zachtjes hebt staan en jouw lichamelijke nog oncomfortabele sensaties sterker worden, kan jij jezelf vanuit het hart gaan toespreken. Geef je hart toestemming om de hersenen te gebruiken. Leg je handen op je hart en start met jezelf lief te hebben.

Het hart is niets anders dan liefde.

Je hart is je vaders liefdevolle steun en jouw moeders zorgzame omarming. Het is dé mental coach en jouw motiverende vriend(in). Het is alles dat goed voor jou is. Jouw hart heeft altijd het beste met jou voor. Compleet oordeel- en belangeloos.

Dus dit wetende; wat zou je in die oncomfortabele situatie vanuit je hart tegen jezelf zeggen?

“Het is goed zo. Het is oké. Laat het maar even gebeuren. Ik ben er voor je. Je doet het zo goed. Voel maar even. Laat maar los. Je kan dit….”

Laat je hart spreken met de kracht van de woorden in je hoofd.

Dat is samenwerking.