Wat is mijn levensmissie? – Zoek niet verder!

Wanneer we het hebben over ‘jouw levensmissie’ dan zegt het woord ‘missie’ dus iets over jouw leven. Dat is nogal wat!

Vaak komen we in eerste instantie met een ‘missie’ in aanraking wanneer we op het nieuws iets horen over een militaire uitzending of wanneer we – bijvoorbeeld op school of in het bedrijfsleven – een bedrijfsplan dienen op te stellen. We zijn in een maatschappij opgevoed waar we aan dit specifieke woord een vertaling hangen in de trant van; ‘datgene wat we willen bereiken’.

Het woord ‘missie’ is gericht op:

een ‘verlangen’ (ik wil),
een ‘actie’ (bereiken)
en de ‘toekomst’ (datgene wat nu nog niet is).

Synoniemen zijn daarom ook:
doelstelling, opdracht, taak en zelfs ‘onderneming’.
“Missie volbracht.”

Op een bepaald moment in onze geschiedenis werd dit zelfde woord – met alle goede bedoelingen – vermengd met woorden uit de steeds maar groeiende wereld van persoonlijke ontwikkeling en spiritualiteit. Zo werden de zoektermen ‘levensmissie’ en ‘zielsmissie’ waanzinnig populair. En dan voornamelijk het vinden ervan…

Vervolgens wordt deze uitspraak omwikkelt met de meest kleurrijke verpakkingen zoals;

”Ja, dát wil ik!” – wie niet?!

En vanaf dit punt starten velen een grote missie naar het vinden van hun levensmissie 😉.

Achter woorden zit een enorme kracht. Een energie, een intentie dat onder andere via taal overgebracht wordt. (Ook door de Japanse Dr. Emoto via een waterexperiment ontdekt, zie video hier.) Magisch hoeveel impact dat heeft op het doen-denken-voelen van de mens.

Uiteraard werkt deze kracht twee kanten op en dienen we ook voorzichtig te zijn. Zo creëert de woordencombinatie ‘leven’ met ‘missie’ veel meer verwarring dat in eerste instantie intentioneel bedoeld is.

Je doen-denken-voelen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden

Onze hersenen koppelen het woord ‘missie’ namelijk automatisch aan de door ons eerst gecreëerde gevoelsbetekenis van: ‘iets bereiken’. Zeker onder invloed van de actiegerichte maatschappij waarin we leven.

Wat je denkt en voelt (gelooft), heeft invloed op je gedrag.

Met het verbinden van de woorden ‘leven’ of ‘ziel’ aan ‘missie’, gaat je hoofd er dus eigenlijk constant vanuit dat:
1) er überhaupt een specifiek DOEL is in jouw leven (als individuele ziel)
en 2) dat er een bepaalde actie nodig is om dit doel te bereiken.

Daaropvolgend maken de hersenen een simpele en logische beredenering, namelijk:
‘om een doel te bereiken, dien ik eerst te weten WAT dat doel is’.
Vervolgens word je aangezet om te gaan ZOEKEN.

Maar de oorspronkelijke intentie achter dit woord
wil helemaal niet dat je gaat zoeken.

Verwarring dus, want je hele doen-denken-voelen wilt in actie komen om op missie naar een betere wereld te gaan, terwijl je diep van binnen voelt (op precies dat levens/ziels-niveau waarover hier gesproken wordt) dat we de missie (zelf) al ZIJN.

Jouw ‘levens- of zielsmissie’ is geen DOEN, maar eerder een (leren) ZIJN.

Er wordt al vanaf jongs af aan gevraagd wat we later willen worden (=zijn). Welke betekenis we willen geven aan ons leven, welke bijdrage we willen bieden aan de wereld,… dus best logisch dat je dit als volwassene óók nog altijd aan jezelf blijft vragen. Maar beetje onnodig toch wanneer je helemaal geen ‘missie’ hebt te bewerkstelligen en enkel jezelf mag ZIJN en volgen?

Wat ik bedoel met dat ‘zweverige’ woord = ZIJN is een ervaring in het nu. Oftewel een ervaring vanuit een aanwezigheid. Zodra je verbind met verleden en toekomst zit je in de energie van het ‘zoeken (=doen). Het onderscheid wordt ook vaak aangeduid door het hart en het hoofd.

In eerste instantie zeg ik dus; laat die ‘missie’ maar gewoon lekker los! Het is wéér een manier van het hoofd om zichzelf bezig te houden. Een weg vaak gekozen door het ‘ego’ om weer ergens ‘zijn waarde’ aan af te meten. “Ik volg mijn levensmissie dus ik ben goed genoeg, doe ertoe en ben van waarde.”

Het is een afleiding.
Waarvan?

Van de daadwerkelijke simpele intentie achter het leven, namelijk: het beleven van het leven. Van het nu. Van het mensZIJN. Van het jezelf Zijn. Van het ervaren van wie je Nu Bent. En ook vooral het accepteren van dat specifieke leven in jouw unieke ‘jasje’.

Wanneer je nu de betekenissen van het woord levensmissie
– die ik eerder heb vermeld -terugleest,
heb je jouw antwoord.

Datgene wat jouw leven zin geeft – datgene waarvoor je op aarde bent gekomen – datgene wat voor het geheel dienend is – dat wat moeiteloos gaat.

Het antwoord is: ‘Jezelf Zijn’.
Dát is waarvoor je op aarde bent gekomen!
Dát is wat moeiteloos gaat!

Niks doen. Maar Zijn.
Leven!

En laat dát nou precies hetgene zijn wat voor mij en iedereen dienend is; dat jij je onvoorwaardelijke zelf bent.

Vanuit daar zullen er prachtige creaties kunnen ontstaan in de fysieke wereld.

Vanuit het ‘ervaren’, zal ontstaan

Vanuit het ‘zijn’ van je eigen levenservaring, vanuit het beleven van het leven dat door ieder uniek individu heen stroomt, zal er door ons heen iets in de fysieke wereld kunnen gaan ontstaan. Je volgt jezelf, wat goed voelt, zowel jouw pijn als jouw vreugde. Zonder persé iets te ‘doen’, zonder controle, verwachting, haast, oordeel of hechting aan het resultaat.

Dan volgt het als een vorm van vanzelfsprekendheid.
Het bouwt zich bijna volledig onopgemerkt op totdat er puzzelstukken ‘plots’ samen lijken te komen. Soms komt het vanuit één individu en soms zijn er meerdere individuen samengekomen om tot deze creatie te komen.

Dit is een gevolg van…en niet de levensmissie zelf.

Wat houdt jou tegen?

Stop maar met het verlangen naar de creatie van je levensmissie, je betekenis en de ‘zin’ van jouw leven. Start – of ga verder – met het zelfonderzoek. Een onderzoek naar wat jou ervan weerhoudt om het leven ‘gewoon’ vanuit jouw NU te beleven. Wat houdt jou tegen in je gedachten (denken), je gevoel (voelen) en dus je actie/gedrag (doen) om tevreden en dankbaar te zijn met het leven (vreugde en pijn!) dat jij mag beleven?

Onderzoeksvraag: “Welke intentie zit er ACHTER het verlangen om antwoord te kunnen geven op een vraag zoals: ‘Wat is mijn zielsmissie?”.

Kom steeds meer (en terug) bij jezelf – in overgave, vertrouwen en nieuwsgierigheid zodat je kan aanschouwen wat zich via jou kan/mag ontvouwen.

Zijn er vragen ontstaan in jou na het lezen van dit artikel? 
Twijfel dan niet om mij te contacteren! 🙂

Ik ondersteun je graag in je zelfonderzoek.

Mijn eigen ontdekking

In 2016 startte ik een intens fulltime zelfonderzoek en vanaf dit punt in tijd gezien, zie ik hoezeer mijn focus van extern naar intern is getransformeerd. Hoe ik van ‘doen’ en ‘moeten’ ben gegroeid naar ‘zijn’ en ‘willen’.

De vraag ‘wat is mijn levensmissie?’ die in op mijn pad werd voorgesteld om te beantwoorden, heeft deze reis niet persé ondersteund. Uiteindelijk wel natuurlijk omdat ik nu dit artikel met jou kan delen 😉, maar het heeft mijn reis vooral onnodig vertraagd. Voor het toenmalige perspectief, van (ertoe willen) ‘doen’, werd ik hiermee alleen maar verleid nóg meer te gaan zoeken.

Stop met zoeken en zak in het zijn

Vanuit een lange leerzame strijd en gevoel van falen, bleef er niets anders over dan overgave. Overgave aan wat ik wél weet, aan enkel dat wat nu belangrijk voor mij is.

Ik liet alles los en focuste me op mijn gezondheid, (innerlijke) rust en beweging. Op gevoelens van compassie en het doorvoelen van intense emoties die opkwamen via een onverwacht voorbijkomende levenservaring. Op het behouden van ruimte voor het verzorgen en steunen van de mensen waar ik van houd. En ja, ook op het gevoel van rijkdom ongeacht de weinig en zeer fluctuerende (betaal)middelen die ik in bezit had.

Ik gaf mezelf toestemming om het leven zoals het is en komt door mij heen te laten stromen.

In die ‘flow’ begon ik als vanzelf vanuit nieuwsgierigheid energie en tijd te geven aan een mogelijke creatie. Zonder mezelf iets op te leggen, vanuit geduld. Een reeds aanwezige mede-creator had exact dezelfde ervaring. Steeds diende er zich een volgende stap aan.

Het gebeurde, het ontstond en is nog steeds aan het uitdijen/expanden.

Zo zijn de psychedelische therapiesessies – die ik samen met mijn zus organiseer – ontstaan. Elke maand mag ik met behulp van magische truffels tal van prachtige mensen helpen in hun persoonlijke ontwikkeling, zelfonderzoek en transformatie.

Plots zat ik daar op ons bankje en voelde ik een intens gevoel van ‘thuiskomen’.
Toen wist ik het… ik heb mezelf gevolgd en dit is waar het me naar toe heeft gebracht.
Dit is niet mijn missie, dit is wie ik BEN.

Liefs van mij!

P.s. Ook dit artikel is ontstaan.
Ik had volgens mijn hoofd voldoende andere ‘taken’, maar dit is wat ik voelde.